ul.Słoneczna 56- Dezire Bullere

Dezire

-Oj uwierz mi, zrobienie słatki to błahostka, gorzej jest kiedy muszę zrobić obiad. Wiesz, też nie mam talentu kulinarnego, ale zazwyczaj jakoś sobie radzę...-wybuchnęła śmiechem.

Dezire

-Do zobaczenia. Dziękuję, że mnie odwiedziłaś. Trzymaj się.- powiedział,a odprowadzając Beę do drzwi. Wróciła do salonu.

Nicole

- Do zobaczenia Beatriz! - pożegnała znajomą. - Ja to nawet i do takich rzeczy jestem zdolna, Dez - nadal się śmiała. - Chyba muszę się wreszcie czegoś nauczyć.. Wypada wiedzieć chociaż jak się robi takie najprostsze dania, typu makaron, nie? A ja oczywiście nie wiem - ciągle się śmiała.

Dezire

-Spokojnie, masz jeszcze dużo czasu, ale wysarczy znaleźć sobie odpowiedniego faceta, który będzie ci gotował albo możesz powołać się na gosposie. Narazie jesteś sama, ale kiedy będziesz miała dzieci, tak czy tak będziesz musiała zaspokoić małe głody... już chyba wiem co kupię ci na następne urodziny....-roześmiała się.

Nicole

- Tak? - zaśmiała się. - Ech, zaczynam wątpić czy jakikolwiek facet mnie zechce. 25 lat na karku, bez żadnych specjalnych talentów, zupełna fajtłapa, no i tyle ładnych dziewczyn w koło! Zakład, że będę sama przez... hmm... no nie wiem. w każdym razie długo - zaśmiała się. - Nie no, a tak na poważnie to chyba się domyślam co chcesz mi kupić - uśmiechnęła się. - W takim razie trochę poczekamy, w końcu dopiero co miałam urodziny - ponownie się zaśmiała.

Dezire

-No to może na jakąś inną okazję...Kiedy ty masz imieniny?-zapyatała Nicol.

Nicole

- Imieniny minęły też niedawno. Ale przecież nie musisz mi póki co kupować, mam jeszcze czas, żeby się nauczyć - uśmiechnęła się. - Albo po prostu wezmę od kogoś lekcję. O, np. moja siostra. Ona gotuje genialnie! Jak do niej pojadę poduczę się trochę - zaśmiała się.

Dezire

Dez chwyciła butelkę szampana, po obserwacji stwierdziła, że jest w niej trochę płynu. -Chcesz jeszcze?- nie czekając na odpowiedź wlała połowę do kieliszka Nicol, resztę dolała sobie. Wzięła łyk. - Słyszałam, że otworzyli tutaj dyskotekę, może pójdziemy pobalować...-zaproponowała i z niecierpliwością oczekiwała na odpowiedź.

OOC: Muszę lecieć Crying or Very sad

Ewentualnie jutro dokończymy. Wybacz Wink

Nicole

Nicole wypiła dolewkę, którą wlała jej Dez.
- A ty wiesz, że dobry pomysł? - uśmiechnęła się.

Alyssa

-No dziewczyny, na mnie już czas- pożegnała się i wyszła.

Dezire

Dez obudziała się na kanapie z ogromnym bólem głowy. Nic nie pamiętała z wczorajszego wieczoru, ale kiedy zobaczyła pustą butelkę szampana i dziewczyny śpiące obok, zdała sobie sprawę, że wczoraj nieźle zaszalały. Popatrzyła na zegarek.-O cholera- aż podskoczyła. Szybko pobiegła do sypialn,i wciagnęłą na siebie czerwoną bluzkę na ramiączkach i jeansy. Szybko związała włosy, umyła zęby, maźnęła się błyszczykiem. Zostawiła kartkę dla dziewczyn "Musiałam wyść, jeśli się obudzicie w lodówce jest ser, dżem i pomidory, a na blacie w reklamówce leży chleb, zróbcie sobie sniadanie." Wzięła torebkę i wyszła.

Dezire

Dezire wróciła do domu i szczerze dziękowała Aly, że zwolniła ją do domu. Nalała do szklanki sok i wzięła tabletkę Ibupromu. Sprzatnęła ze stołu, a brudne szklanki i talerzyki z imprezy włożyła do zlewu. Nastepnie odpakowała poczki i rozłożyła je na talerzu, który dostała od Nicol i połozyła na stole w jadalni. Wyjęła kubeczki i nalała soku pomarańczowego. Połozyła małe talerzyki i obok nich jogurty. Czekała aż dziewczyny się obudzą.

Nicole

Nicole wstała i rozejrzała się w koło, przecierając oczy.
- O, Dez. Już wstałaś? - uśmiechnęła się, wygrzebując spod przykrycia. - Przepraszam, że tyle ci siedzę na głowie, powinnam już się zbierać... Wielkie dzięki za przenocowanie! - Nicky pożegnała się z Dez i dziewczynami. Wyszła.

Blair

Blair obudziła się.
- Zasnęłam tu? Przepraszam Dezire, muszę uciekać. - powiedziała, pożegnała się z gospodynią i wyszła.

Dezire

-O, super i kto teraz zje te pączki? -powiedziała patrząc na talerz. Zjadła jogurt i położyła się do łóżka. Głowa cały czas ją bolała. Wzięła drugą tabletkę i zasnęła. Po dwóch godzinach drzemki przebudziła się, czuła się już lepiej jednak całkowicie jej nie przeszło. Napiła się soku, przebrała się, posprzątała rzeczy ze stołu w jadalni, a pączki zapakowała w pudełko. Usiadła na kanapie i zapaliła papierosa, zaczęła przerzucać kanały. W końcu natrafiła na ciekawy program. Przykryła się kocem i postanowiła że nigdzie się stąd nie ruszy.