Dyskoteka Ekwador

Stephen

Steve zobaczył Beę już z daleka. Spojrzał na godzinę... Podeszedł do niej.
- Cześć. Miło, że przyszłaś.

Beatriz

Dziewczyna zmierzyła go wzrokiem.
- Mnie też miło cię widzieć - odpowiedziała, starając się ukryć rozdrażnienie. - Ee, wchodzimy do środka? - nie czekając na odpowiedź zniknęła za drzwiami.

Stephen

Steve poszedł za nią. Wypatrzył ją w tłumie.
- Beatriz, przepraszam, że musiałaś czekać. Miałem problem z dojazdem. Hmm, chcesz się czegoś napić? Czy zatańczyć?

Beatriz

- Potańczmy. - powiedziała słysząc fajną piosenkę. Poszła na parkiet razem ze Stephenem.

Stephen

Po pół godzinie usiedli zdyszani przy wolnym stoliku.
- Wiesz co jest dziwne? - spojrzał na Beatriz, która zaprzeczyła ruchem głowy - Nie wpadłaś na mnie. - zaśmiał się.

Beatriz

Bea skrzywiła się, lecz po chwili również ona zaczęła się śmiać.
- Nie żartuj z tego. Kiedyś już na kogoś wpadłam, tak jak na ciebie. Wiesz, co on zrobił? Nie, nie wiesz. Wrzasnął na mnie 'Uważaj jak leziesz, ku***!' To wcale nie było przyjemne.

Stephen

- Ale ja tak nie zrobiłem - znów się uśmiechnął, patrząc na twarz Beatriz. - Skąd pochodzisz?

Beatriz

- Z Hiszpanii. A ty? - Bea popatrzyła na Steve'a. Przypomniała sobie, że niedawno ktoś inny patrzył na nią w ten sam sposób.

Stephen

- Ja z Anglii. - po chwili dodał też nieco przechwalająco - Studiowałem na Oxfordzie. Ukończyłem matematykę. Po tym co przeżyłem, mogę pracować prawie wszędzie.

Beatriz

- Yhym. Cóż, gratuluję. Więc masz już pewnie jakąś dz... e...pracę? - spytała Bea.

Stephen

Steve uśmiechnął się pod nosem.
- Nie, jeszcze żadnej nie mam. Poza tym, niedawno przeprowadziłem się w te okolice. A teraz chyba zatrzymam się tutaj na dłużej... - mrugnął do Bei. - Chodźmy potańczyć - powiedział ciągnąc dziewczynę na parkiet.

Beatriz

Beatriz świetnie się bawiła. Była zmęczona od szybkiego tempa, ale szczęśliwa.
- Dobrze tańczysz! - krzyknęła do Stephena.

Stephen

- Ty też jesteś niezła - odkrzyknął chłopak patrząc na ciało Beatriz. Po chwili puścili coś wolnego i Stephen zbliżył się do niej, a potem delikatnie objął.

Beatriz

"To było conajmniej dwuznaczne" pomyślała Beatriz. Ona też go objęła, kołysząc się w takt muzyki.

Stephen

Steven postanowił zrobić kolejny krok. Przesunął ręce w górę i wsunął je za bluzkę Beatriz. Potem nachylił się do niej i szepnął do ucha:
- Masz już kogoś? - modlił się o zaprzeczenie, bo zrobiłby z siebie kretyna.