Deptak

Nicole

Nicole serce zabiło szybciej. Zamknęła oczy i zarzuciła mu ręce na ramiona. Chwilę tak trwali, nie chciało jej się odrywać od Liama.

Liam

Liam widząc, że Nicole nie jest przeciwna nie przestawał trwać w pocałunku. Czuł się szczęśliwy. Rozmyślał nad nimi i wreszcie mógł zrobić to co chciał od ich pierwszego spotkania, czyli po prostu choć raz ją pocałować.

Nicole

Nicole oderwała się od niego. Miała wątpliwości, ale nie miała zamiaru teraz o tym myśleć.
- Liam.. Czy to nie dzieje się za szybko?

Liam

- Jak dla mnie w sam raz. Nie mogę tego dłużej odkładać na potem. - uśmiechnął się, ciągle będąc blisko Nicole.

Nicole

- Robi się zimno.. Może będziemy już wracać? - spytała, odwzajemniając taki sam, tajemniczy uśmiech.

Liam

- Jeszcze chwila... - szepnął. Jedną ręką ujął delikatnie jej podbródek i jeszcze raz pocałował. - Teraz możemy iść - zaśmiał się.

Nicole

- A więc chodźmy - zaśmiała się razem z nim. Wzięła go za rękę i wstała, zmuszając go tym samym do zrobienia tego samego. Poszli w stronę domu Nicole.

Beatriz

Bea po długim dniu postanowiła pospacerować. Po pół godzinie łażenia w tą i z powrotem przysiadła na ławce, przyglądając się zabudowaniom. Wyjęła zeszyt i zaczęła studiować notatki z ostatniej lekcji.

Stephen

Steve wszedł na deptak. To będzie pewnie niedługo jego "teren" do patrolowania. Zauważył na jednej z ławek drobną sylwetkę. Podszedł do niej i usiadł obok.
- Gorąco, co?

Beatriz

Bea aż podskoczyła.
- Ty podstępny! Ale się zakradłeś! Cieszę sie, że cię widzę.

Stephen

- Naprawdę? A to nowość. Wczoraj pomyślałem, że już mnie nie lubisz...

Beatriz

- Ja? Że cię nie lubię?! Daj spokój. Byłam zmęczona. A jaki miałam dziś okropny sen! Śniło mi się, że byłeś w moim domu, a potem zmieniłeś się w kogoś obcego, i on mnie zabił! - Bea zaśmiała się.

Stephen

- Straszne. Jak można zabić tak cudowną osobę! Gdybym był wtedy przy tobie, napewno byś się nie bała... - powiedział z błyskiem w oku.

Beatriz

Beatriz zachichotała.
- Ja się wcale nie bałam... No może tylko trochę. To było strasznie realistyczne. Hm, a właściwie co tu robisz?

Stephen

- Rozglądam się po okolicy. Mówiłem ci już, że jestem policjantem? Albo raczej będę po szkoleniu... Będę mógł cię chronić, by nie przydażyło ci się nic złego - objął ją ramieniem.