Deptak

Liam

"To było bardzo miłe" pomyślał Liam. Kamień spadł mu z serca, zaczął się uśmiechać.
- Co proponujesz? Hm.. Co u ciebie? Jak wizyta u lekarza i praca? - spytał, przypominając sobie sytuację, kiedy Nicky mówiła mu o swoich planach na dziś.

Nicole

- Wizyta? Wszystko w porządku. Poród jest planowany na 16 marca, jeszcze kupa czasu. A praca? Zazwyczaj nie pracuje w niedziele, ale dziś postanowiłam nadrobić trochę zaległych papierów.

Liam

- Też dziś byłem w pracy, zagalopowałem się. Po prostu wstałem i popędziłem. Nawet nie myślałem co to za dzień tygodnia - zaśmiał się. - Ale to chyba nic złego, prawda? W końcu nie pracowałem nawet ciężko, przyglądałem się tylko fachowcom.

Nicole

- Też myślę, że to nic złego, szczególnie jeśli ma się mało pracy.. No cóż. A w domu? Hm.. W domu czeka na mnie wyłącznie kot, wiecznie głodny, marudny i ciągle śpiący Kitty. - zaśmiała się. - Właśnie, masz jakieś zwierzę?

Liam

- Miałem psa, ale został u mojej siostry. A siostra została w Walsall. Może to i głupio zabrzmi, ale chyba tylko jej mogłem zaufać. A psa nie chciałem ciągnąć w nieznane i nowe życie.

Nicole

- Wcale nie brzmi głupio. Ja też przed przyjazdem tutaj miałam jedyną zaufaną osobę. Właśnie moją siostrę. Ale chyba miałeś jakichś kumpli, prawda?

Liam

Pytanie o przeszłość to było pytanie, którego Liam bał się jak ognia. Westchnął tylko cicho.
- W tym sęk, że.. miałem kumpli, ale oni... Oni.. Po prostu nie miałem z nimi kontaktu przez ostatnie dni w Anglii.

Nicole

- To samo powiedziałeś u Alyssy. Wtedy to nie była rozmowa na taką uroczystość, a teraz? Wiem, może nie masz na tyle do mnie zaufania, żeby opowiadać całą swoją historię. Nie zmuszam cię, nie musisz mówić - Nicole nawet nie zauważyła jak taka miła rozmowa nagle przerodziła się w aż tak poważną. Uśmiechnęła się, więc, żeby dodać smutnemu Liamowi trochę otuchy.

Liam

- Mam nadzieję, że nie obrazisz się jeśli nie będę jej teraz opowiadać? A może ty powiesz coś o sobie? Nie wierzę, żeby twoje życie było takie, jakie je opisałaś u Alyssy. Np. masz, albo miałaś kogoś? Co z twoimi znajomymi? - odpowiedział uśmiechem na uśmiech.

Nicole

- Aktualnie nikogo nie mam. Za to miałam. Planowaliśmy nawet coś więcej, ale on chyba zmienił swoje plany.. Nie ważne. Po prostu zerwaliśmy. I to był chyba jeden taki poważny związek. A znajomi? Miałam ich wielu, ale i tak najbardziej zaufana była moja siostra.

Liam

Liam chwilę się zamyślił.
- Czyli to miało by oznaczać, że tamten facet zostanie w marcu ojcem? - spytał, jednak zaraz pożałował tego pytania. To mogło być oczywiste, a z drugiej strony było bardzo nie dyskretne.

Nicole

- Nie, to nie on. Ale to dla mnie smutna sprawa, jeszcze świeza, nie chciałabym rozdprapywać już gojących się ran. Wziąłbyś mnie jeszcze za jakąś... Pannę lekkich obyczajów.

Liam

- Nicole! Nawet tak nie pomyślałem. I nigdy nie pomyślę... - Spojrzał na nią. Miał nadzieję, że ona zrobi to samo.

Nicole

Nicole zdziwiło to, że Liam milczy. Spojrzała na niego i spostrzegła, że on robi to samo. Delikatnie się do niego zbliżyła, nawet nie zastanawiając co robi.
- To dobrze.. Nie lubię, kiedy ludzie oceniają mnie, chociaż nawet dobrze nie znają - powiedziała trochę ciszej.

Liam

Liam uśmiechnął się.
- Ja taki nie jestem - prawie że szeptał. Zbliżył się jeszcze bardziej do Nicole.. Nie wiedział, jak ona na to zareaguje, ale pocałował ją. Z początku delikatnie i niepewnie, jednak zaraz już odważniej.